ساعتي که هميشه قرار است بعدا بيايد

زندگي ما را عادت داده تا براي هر کاري وقت خاصي را کنار بگذاريم. وقتي براي کار کردن اختصاص مي‌دهيم و زمان مشخصي را براي استراحت و تفريح. وقتي براي خريد داريم و زماني را براي خوابيدن تعيين مي‌کنيم. ما از زماني که وقت‌شناس شديم و قدر و ارزش وقت و زمان را درک کرديم، به يک استاد تقسيم زمان تبديل شديم. از صبح تا شب دايم به ساعت نگاه مي‌کنيم تا مبادا وقت مناسب را از دست بدهيم.

در حقيقت ما براي چيزهايي که مي‌خواهيم وقت مي‌گذاريم و براي چيزهايي که برايمان جذاب و خواستني نيست وقت اختصاص نمي‌دهيم. خوب دقت کنيد: "اگر چيزي را در زندگي نخواهيم برايش وقت کنار نمي‌گذاريم." و اين اصل مهمي است که همه آدم‌ها به خوبي از آن آگاه‌اند.

بنابراين اگر فرزندتان با التماس از شما مي‌خواهد زمان بيشتري با او باشيد و شما با بي‌حوصلگي شانه بالا مي‌اندازيد و مي‌گوييد وقت ندارم، در حقيقت به او پيام مي‌دهيد که برايش اهميتي قايل نيستيد!

همين‌طور اگر همسرتان از شما مي‌خواهد زمان بيشتري در کنارش باشيد و شما دايم به ساعت خيره مي‌شويد و مي‌گوييد تمام وقتتان پر است، خيلي ساده به او پيام مي‌دهيد که سهمي از وقت خود براي او کنار نگذاشته‌ايد و چيزهاي مهم‌تري را به او ترجيح مي‌دهيد!

اما اين ظاهر کار است و در حقيقت بخش عمده اوقات مفيد ما را افکار پريشان و نگراني‌هاي رنگ و وارنگي به خود اختصاص مي‌دهند که نه احساس خوبي به ما منتقل مي‌کنند و نه فايده‌اي براي ما دارند. ولي انگار چيزي نامريي و غيرقابل توصيف ما را وادار مي‌سازد تا وقت ارزشمند خود را که مي‌توانيم براي همسر و فرزند و عزيزان خويش کنار بگذاريم، به اين افکار و نگراني‌هاي مزاحم و بي‌فايده ببخشيم.

گويي نگران بودن و دلشوره داشتن و پرداختن به افکار و احساسات منفي يک کار و فعاليت واجب و دايمي است که ‌بايد حتما در طول روز، زمان‌هاي خاصي را براي آنها کنار بگذاريم.

اما همه ما مي‌توانيم با يک ترفند ساده به راحتي از دست افکار ناخواسته و ناراحت‌کننده راحت شويم

و وقت بيشتري براي آرامش و رفاه خود و عزيزانمان کنار بگذاريم

و اين ترفند ساده و طلايي اختصاص زماني خارج از محدوده 24 ساعت شبانه‌روز براي افکار و احساسات منفيو ناخوشايند است.

اين کار بسيار ساده است. وقتي کاري را نمي‌خواهيم انجام دهيم چه مي‌کنيم؟

خيلي ساده آن را پشت گوش مي‌اندازيم و با استفاده از کلمه جادويي "بعدا" انجام آن را به زماني گنگ و مبهم در آينده پرتاب مي‌کنيم.

وقتي مهارت استفاده از کلمه "بعدا" را تا حد استادي بلديم، خوب پس چرا نبايد با استفاده از همين کلمه سحرآميز، نگراني‌ها و دلشوره‌هاي روزمره زندگي خود را به ساعتي مشخص مثلا ساعت 25 محول کنيم.

ساعتي در  "بعدا" که تا وقتي شبانه‌روز 24 ساعت است هرگز با آن روبه‌رو نخواهيم شد.

به شيوه زندگي آدم‌هاي موفق و به‌خصوص مديريت وقت و زمان آنها دقت کنيد.

آنها هم مثل من و شما سهمشان از شبانه‌روز 24 ساعت بيشتر نيست، اما به شکلي معجزه‌آسا براي همه کارهايشان وقت کافي پيدا مي‌کنند و از همه مهم‌تر بيشترين زمان قابل تصور را در کنار همسر و فرزندان و خانواده خويش به سر مي‌برند. 

راز موفقيت اين اشخاص همان ساعت جادويي 25 است که تمام افکار مزاحم و احساسات ناخوشايند در آن ساعت فرصت عرض‌اندام پيدا مي‌کنند. ساعتي که هميشه قرار است "بعدا"بيايد و هيچ‌وقت فرصت آمدن پيدا نمي‌کند.

شما هم يک‌بار ساعت 25 را امتحان کنيد. از قدرت شگفت‌آور آن حيرت خواهيد کرد